Iedereen weet dat niet iedereen hetzelfde is. Dat verschillende mensen verschillend reageren en anders communiceren. Over deze verschillen zijn veel, heel veel boeken geschreven. Elk boek pretendeert apart en speciaal te zijn. Sinds 1995(!) verzamel ik dergelijk uniek “methoden”. Hoewel ze dus allemaal zeggen apart te zijn is alles terug te voeren tot de zogenaamde arche-typen zoals beschreven door Sigmund Freud (in 1917!). Hij onderkende vier persoonlijkheidstypen langs twee assen: introvert / extravert versus rationeel / emotioneel.
Dit is de basis al deze methoden en boeken. in 2006 heb ik de toen bekende methoden naast elkaar gelegd en er een overkoepeld boek over geschreven (uiteraard).

Wat mij blijft verbazen is dat er steeds weer nieuwe methoden en boeken uitkomen. Elke keer als ik in Amerika ben loop ik door (de nog spaarzame) boekwinkels heen en elke keer is er weer een nieuwe “uniek methode” beschreven en uitgegeven. Een paar maanden daarna is er dan vaak een vertaling te vinden in Nederland. Bekende “methoden” zijn o.a. DISC, Lifo, MBTI, Insight. U kent er vast ook nog wel een paar.

Communiceren met mensen wordt veel prettiger en effectiever als je weet wat de ander is en wat jezelf bent. Inzicht is dus handig. Omdat het zo’n gemeengoed is geworden plaats ik hier een van de gedragsprofielen. De andere gedragsprofielen staan in de andere blogs (hou wel in het achterhoofd dat iedereen niet sec een kleur is, maar meestal zijn bepaalde kleuren dominant aanwezig).
U hoeft die boeken dus niet meer te kopen!

Vandaag de blauwe kleur: procedurele of procesgerichte mensen.

Procesmatige mensen zijn wars van emotie. Integendeel, zij willen de dingen die ze doen op een grondige en analytische wijze aanpakken. Objectiviteit staat hoog in hun vaandel. Met hun gedegen aanpak willen ze de risico’s tot een minimum beperken. Ze willen zich daarbij zoveel mogelijk baseren op de feiten. Deze zullen ze onder elkaar willen plaatsen en met elkaar in verband willen brengen. Daarbij zullen zij geen stappen over willen slaan. Ze willen alles op zich in laten werken, desnoods ruimen ze daar apart tijd voor in. Het moet de kans hebben om te bezinken. Zijn principiële mensen gericht op de mens, procesmatige mensen zijn gericht op het systeem. De procedures die moeten worden doorlopen, het plan van aanpak dat moet worden opgesteld en uitgevoerd. Gedegen en zorgvuldig. Ze denken lang na over de wijze waarop iets aangepakt kan en moet worden. Omdat ze er gedegen over hebben nagedacht, zijn ze ook zeer volhardend om op de ingeslagen weg verder te gaan. Afwijkingen zullen niet snel geaccepteerd worden, anders dan ook hier alle kanten weer te belichten. Zij kunnen dan ook als inflexibel overkomen. Verspilling is in hun ogen zeer kwalijk. Zij zullen dan ook zoveel mogelijk gebruik maken van het bestaande, daarop voortbouwen, het is immers het vertrouwde. Omgaan met veranderingen is niet hun sterkste punt.

Door hun manier van werken zijn het trage beslissers. Hebben ze eenmaal een besluit genomen dan gaan ze er ook helemaal voor. Zij zullen anderen dan ook aansporen om uit te voeren wat is afgesproken. Dit zullen zij ook zoveel mogelijk willen controleren. Ze zullen niet impulsief handelen en alles rationeel aanpakken.

Vragen die vaak voor procesmatige mensen relevant zijn:

• Wat is een mogelijke aanpak?

• Wat is de beste werkwijze?

• Hoe gaan we het doen?

• Welke substappen zijn er?

• Wat kost het?

• Wie gaat wat wanneer doen?

• Hoe is de controle geregeld?

• Wordt alles goed vastgelegd?

Het gevaar dat procedurele mensen lopen is dat ze het doel uit het oog verliezen omdat ze volharden in de aanpak die is gekozen.